التهاب لثه

- التهاب بافت لثه (ژنژیویت؛ gingivitis) ، عبارت است از نوعی بیماری غیر مخرب بافت اطراف دندان (بیماری پریودونتال) که شایع‏ترین نوع آن، ژنژیویت ایجاد شده در واکنش به پلاک چسبیده به سطوح دندانی است و شایع‏ترین بیماری پریودونتال به شمار می‏آید.
– التهاب لثه در صورت عدم درمان به سمت پریودونتیت (periodontitis) پیشرفت می‏کند که فرم مخرب بیماری پریودونتال است.
– در افراد سالم، لثه و بافت‏های استخوان پشتیبان دندان‏ها به وسیله رشته‏های بافت همبند به سطح ریشه دندان‏ها متصل هستند. به رشته‏های مزبور، «رشته‏های لثه‏ای» گفته می‏شود. این واحد عملکردی، «پریودونتیوم» (periodontium) نامیده می‏شود. در التهاب لثه، فرآیندی التهابی در بافت لثه موجب از دست رفتن موقت این سیستم اتصال لثه‏ای می‏شود که در صورت بازگشت فرآیند التهابی، به طور کامل قابل برگشت است و از این رو، به التهاب لثه، بیماری پریودونتال غیرمخرب گفته می‏شود زیرا رشته‏های لیگامان (وتر) پریودونتال را از بین نمی‏برد. وقتی که فرآیند التهابی شروع به از بین بردن رشته‏های پریودونتال و یا استخوان می‏کند، التهاب لثه به سمت پریودونیت پیشرفت می‏نماید.
– علائم: علایم التهاب لثه عبارتند از: تورم لثه، تغییر رنگ لثه به قرمز روشن یا بنفش؛ حساس یا دردناک شدن لثه در لمس؛ براق شدن لثه؛ خونریزی لثه‏ها به دنبال مسواک زدن آرام و به ویژه به دنبال استفاده از نخ دندان؛ و پوسیدگی دندان.
– تشخیص: تشخیص التهاب لثه به وسیله دندانپزشک صورت می‏گیرد. ممکن است برای تشخیص وجود علائم پریودونیت از رادیوگرافی یا میل زدن پریودونتیوم و نیز سایر روش‏ها استفاده شود.
– درمان: درمان التهاب لثه با استفاده از برطرف کردن عامل بیماری انجام می‏شود. کاهش باکتری‏های دهان ضرورت دارد. استفاده از آنتی بیوتیک (به ویژه مترونیدازول)، دهان شویه، نخ دندان، محلول آب اکسیژنه، جراحی لثه، تمیز کردن و کورتاژ لثه و برس proxa ممکن است ضرورت پیدا کند.
– پیشگیری: با استفاده از رعایت بهداشت دهان (شامل مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به طور روزانه)، و شستشو با محلول دهان شویه (آب نمک، الکل یا کلرهگزیدین) صورت می‏گیرد. از جمله محلول‏های دهان شویه حاوی کلر هگزیدین، می‏توان محلول اورال – بی (Oral-B) را نام برد.
– عوارض: عوارض التهاب لثه عبارتند از: لق شدن و افتادن دندان، عود التهاب لثه، پریودونتیت، عفونت یا آبسه لثه یا استخوان فک، عفونت میکروبی و زخمی شدن لثه‏ ها.